نام

ناستر در باره واژه آرامی فرترکه در سکه‌های بگداد یکم پژوهش‌هایی درخور توجّه کرده است و تحلیل انتقادی جامعی در باره واژه‌های فرتکر(Fratakara)، فرته‌دار(Fratadara) و فرترکه (Frataraka) به دست داده است. او «فرتکر» را کسی که آتش می‌افروزد، «فرته‌دار» را کسی که از آتش نگهبانی، یعنی حمل می‌کند و «فرترکه» را فرمانده یا فرمان‌دار معنی کرده است. به باور او دو واژه نخست به دلیل تعلّق بیش از حد به حوزه مذهبی نمی‌توانند درست باشند و چونان لقب حاکمان به کار روند، اما واژه سوم در متن پاپیروسی از عصر هخامنشیان در مصر و برای معرفی حاکم پارسی منطقه به کار رفته است. ویسهوفر نیز این گفته را تأیید می‌کند. ایتو بر پایه پژوهش‌های ناستر، اسناد پاپیروس‌های دارای لقب فرترکه را به‌طور جامع مطالعه کرده‌است. او دارنده این سمت را در مصر پیشرو فرماندار، قائم‌مقام، نماینده و… تعبیر می‌کند. پیرو این پژوهش‌ها هنینگو هینتس فرترکه را شهرب جزء یعنی فرماندار معنی کرده‌اند و آن را به عنوان اصطلاح سلطنتی رد می‌کنند و بیش‌تر به عنوان واسال از این واژه یاد می‌کنند از طرفی فرترکه‌ها بر پیوندهای نزدیکشان با هخامنشیان تأکید داشته‌اند اما هیچگاه خود را مغ معرفی نکرده و خود را هخامنشی و از شاهان بزرگ بحساب نیاورده اند، فرترکه‌ها هیچگاه این عنوان را قبول نکرده که تجسم پادشاهی بزرگ باشند.

بَگداد یکم (به یونانی: Bagǎdǎtes I) به معنی خداداد، اولین ساتراپ ایرانی در استخر بود که پس از شکست هخامنشیان از جانب سلوکیان به جایگاه فرمانداری در پارسه گماشته شد تا مسئول امور جنوب ایران باشد. پس از شکست هخامنشیان، فلات ایران جزء یکی از زیرمجموعه‌های امپراتوری مقدونی به حساب می‌آمد. پس از مرگ اسکندر مقدونی، امپراتوری او بین سردارانش تقسیم شد و قسمت آسیایی امپراتوری اسکندر امپراتوری سلوکی نام گرفت. سلوکیان، فرماندارانی را برای کنترل بخشهای مختلف امپراتوری می‌گماردند. سلوکوس یکم بنیانگذار امپراتوری سلوکی دستور داد تا بگداد یکم کنترل ساتراپی پارس را بر عهده بگیرد.

در پشت سکه‌های بگداد یکم مشاهده می‌شود که او عصای پادشاهی را به دست راست و جام نوشیدنی را به دست چپ دارد. در سکه‌های دیگر مشاهده می‌شود که فرمانداران در مقابل آتشکدهٔ زرتشتی قرار گرفته‌اند و دو دست را به نماد نیایش به درگاه اهورامزدا بالا برده‌اند. در سکه‌های مربوط به سدهٔ سوم پیش از میلاد مسیح، درفش کاویانی درمقابل همهٔ شاهان درحالی به نمایش درآمده که دارای چهار نقطهٔ بزرگ، چهار پر و چهار آویزه است.

بنظر می‌رسد که بگداد یکم پس از مدتی ادعای استقلال ایران از امپراتوری سلوکی را اعلام کرد و موجب ایجاد تنش‌های بسیاری بین سلوکیان و پارس گشت. به گونه‌ای که بگداد یکم اولین شورش شرقی در امپراتوری سلوکی را رقم زد.